kalkıp yattığın yerden ara sokağına daldın gözlerimin
gez göz arpacık oldun gecenin yağışlı olmasına biraz bira
hayatı enine boyuna sorgulamalarım gibi uçsuz bucaksız
başsız sonsuz deli dolu bir keskin virajımdın gerimiz yok
ilerimizde sil baştanların kıs kıs gülüşmesi
can çekiştirecek ellerimizin sıcak menevişli denizlere değmesine
biliyorsun
hayattan şundan bundan dem vurarak zincirledik şimdilerimizi
yarınsızlaştık sevgilim dünden sonrası yokluk
yolların dürtüklemesi gibi tüm niyetlerimizi iyi kötü
hani şu sokak kedilerini sevişimiz gibi

yatağımızda sevişmelerimizin kırık naif duyarlılığı
ah şu söyleşilerimiz hiçbir mecraya akmazdı
kan olsaydık keşke
kanlaşsaydık bir damarda
birleşseydik ölümde de ama beynimizle sık sık

her şeyi unutmakla başlasak işe eminim selamlaşırdık kapısıyla ellerimizin
elerimizin başka elleri bir başka sıkışı genelev kapısı gibi açılırdı hayata
tumturaklı olurdu dillerimiz ha ha ha sanki gerçekten severmiş gibi
kırışırdı gönül defterimizin sayfalarının uçları
gözlerini kapayışın atacımızdı oysa
uzun uzun anlatarak hayatı kısacık ölmek gibi

keşkeli bir seramoni bu haylaz mı haylaz
anlaşılması zor herkesi tüm her şeyi aynı anda
paylaşmayı sevmeye zorlarcasına
kadınların gözlerine girmek için
yakışıklı sözcüklerle atılmak gibi her tür soytarılığa

Kağan İşçen





(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.