Vahşi
düşüncesizce geçtiğim sokağı geçtiğim gibi
meğer hep unutmuşum seni başka adlar altında... zamanla anlıyor insan anlaşıyor unuttuğunu anımsayamamak aptallığıyla zamanı yendiğini sanıyor sanıyor sadece... kuşlar hep o vahşi akşamın deminde deminde ağaçlar ve hattâ biz de hâlâ aynı demdeyiz belki sorun bizde değil hep o demde... gözlerin akmıştı içime içime demek acım demekti içlenip dokunaklı bakışlarının küskünlüğüne ölürcesine öptüm tüm hiçliğimle tüm varlığını varsıl masallara inat ... ama sen herkes ve her şeydin benim yanımda ben tek kişi sadece senin yanında ve hiçbir şey bakışlarının karşısında... içim demek acım demekti acım yağmurlu akşam sokaklarına sadece seni sakladı... kağan işçen... |