terezin nazi kampı
üfler dehlizlerde puslu duman
hafif ateş üzerinde –ağır aksak-kaynayan dev kül suyu kazanları ve toz haline getirilmiş gri kemik yığınları endüstri iblisi-maddesi insan- kusar kirli sabunları ötede şişer krematoryumların karınları ‘’arbeit macht frei’’ -çalışmak özgürleştirir- kışın donduran yazın yakan urbalarda devinir iskeletleri şahlanır sırtlarında ‘’SS’’ çizmeleri... şölende Nazi mönüde çorba ve balık... berikinin tasında –saymasak nohut kahvesini- kurtçuklardan mükellef azık... soğuk karanlık ıstırap kokan kış geceleri kambur sırtında ranzanın sokulur birbirine solukları... -yarın sıranın kimde olduğunu bilmeden – Ölüm Tüneli’ne kapanır gözleri... ‘’Ein volk, ein Reich, ein Führer!’’ -tek halk,tek imparatorluk, tek lider!- iğdiş edilmiş beyinler... örtülür kürek kürek ölüm çukurlarının üstüne kireçler... Gönül GENÇYILMAZ Çek Cumhuriyetleri |
-ula beni nereye götüreysunuz pohyiyenin uşakları fadimem beni beklayı
oğlum turun gözümde tüteyı üstelik ben laz uşağıyım yahudi değulum deyince
- yürü ulan diyorlar senide sabun yapacağız
fena sinirleniyor bizimki
diyor ki:
ula köpürenin .............
Canım sıkıldı bir şiirine daha bakayım dedim
dünyada vahşet b,itecek gibi görünmüyor
çok sevgimle