Gidersen Sen
....
’gitmek zulümdür gitmek ölüm’ bir şarkıda tüm şarkılarda kendine yerleşke arayan yırtılmış haritalarda tüm kuytuluklarda ’gitmek zulümdür gitmek ölüm’ .... sen yetim kalmış bir şivenin içinde çoğalan çığlıksın yarıda kalmış şiirlerin tamamında gidersen dağılır kentin üstündeki gül kokusu ölçüsü yok olur soluğun gece ve şuh sokaklar gece ve ruh iki ikiz dert doğurur bir tahammülde yan yana zor ve ağır kılar vaktini kuşluğun önüne ne gelirse tanımaz/inanmaz artık bâtıl kopar fırtına kâfir duyarlar sesimi gidersen kendini ikiye bölen bir acıda hasretin "bir’den’izi’n" olurum biri yanaşır biri kalkarken gemilerin can’ın yücel’in /şairin dar bir şiirin boğazında en yırtılan yerin adın susar her yerde susar adına yalvarmanın evrensel kuraklığı külün üzüncün sürgünün olurum elem çukurunda dölün özü çöle eş değer bir yangın bir sina başlar şuramda ve göğün en cimri olduğu zamanlar katil bakarlar zanlın olurum bir suç yumağına dönerim atarlar çeşmenin başına iki zebani bir adım berisi cehennem bir adım ötesi şeytan tuzağı kovulurum hükmünü yok sayarlar besmelenin damla damla eksilirken sen tozun olurum tuzun olurum kireci yoğun tüm odalarda kara yatağın bir yatalağı dört tarafta çapraz ateş yarım bir yaşama asılırım yorulurum vurulurum dar bir çemberin içinde yalan olur tek kalan olurum gök kubbede içli bir selâ’n ama gidersen sen hayrına uyanamam hiç bir sabahın en derininden şirk koşar rüyalarım günahın ahın sayrın olurum bir çıkmazda arafın ele güne karşı ayıbın _boran |
Her defasında okurken bu şiiri bi sarsılırım.
Duygu butunlugunden kopmayan
En derin seslerin sesiyle ses veren şiir.
Yüreğin nutkunda bir tufan ki
Hiç eskimiyor şiir.
Ruh alfabesi zengin şiirdaşıma gönülden sevgimle
Tebessümle
...