Yetiş Makamı
adımlarınızda bir çekim var
derin bir çekim gün sonu tamam ellerin kalabalık aklınızdan kim bilir neler geçiyor neler yüzünüzde geniş vadiler acıya güzellenen sağlı sollu nehirler nedir bu içinizde çekişen yorgunluk düşmüyor hiç yakanızdan yaz biter güz gelir kıştan sonra bahar beklemek ne güzel şey Allah’ım toprak susar bulutlar yetişir kana kana emince yakasından ışığın karanlık biter tan yetişir ve tohum ve sabır ve oğullar sonra kökler sonra beden sonra yapraklar sonra da tutku ve rüzgâr ah uzaklar! üşümek ve parya yağmur altında güneşlenen hatıralar rutubet acı vakit acı şimdi sarılmak vardı ya ezana ve sabaha ana hasreti ne zor şey Allah’ım! zindan acı zemin acı itile kakıla düşmüşsün bir ihanet zifirisinin en dibine endişeye düşme yeter ki arzın ipleri yukarıda hâlâ gün gelir dağları yara yara gelir atlar imtihan biter kervan gelir Rahman yetişir avuçlarınızda uyku var hadi uyandırın lahzaları dürtün biraz ulağın sesi çimenlik gibi aksın gecelere dert biter derman yetişir yeşil bir seccade serilsin mağrur bir aşk kıyama dursun beli kırılsın karanlığın suları duaya çekilsin yalnızlığın amin diye inlesin gökyüzü yıldızlar çiçek açsın aya bir bülbül konsun güllerin rengi ne hoş bak kokusu bol olsun kırmızının zaman geçer yollar biter yolcu biter han yetişir yeniden başlar her şey yeni bir temaşa akrep kaçar yelkovan yetişir nasıl oluyor da insan her telaşa her çağrıya yetişir de kendine gecikir! ... _boran |