Bazen en önemli şeyler zerre umrumuzda değilken, sevi ilişkilerinde en basit şeyler için geceleri sabah ediyoruz.

Düşünceler canımızı, biz de dişlerimizi sıkıyoruz

İnsan gönlünde yer verdiklerini, nereye gitse peşinden sürüklüyor.

Kisaca
Hayat spontan devam ediyor
Olmasi gerektigi gibi olmuyor.


Sevgili boran
Kelimeler yerlerinde uyumlu bir sekilde tasnif edilmiş
Keyifli bir şiir lezzeti yaşadık

Tebrik ederim

Dönmeyen dile
Tutmayan ele
Yetişmişsin yine yerime.

Dilime söz
Gönlün közünün külünü dökmüşsün şiire

Minnetlerimi bırakıp
Eyvallah dedim dost eyvallah
Ve dilin dönmediği yerde olduğum için
Susuyorum 😔

Şiir var okunup geçer, şiir var düşündürür, şiir var ki okudukça bir daha bir daha okutur başka bir anlam çıkartır anlam içinden… Karanlık dehlizlerinde bir yıldırım, bir kıvılcımla ışık olur ufkumuza.

Boran Kardeşim, belki üç belki beş kez okudum. Her okuduğumda üstüne bir şey eklendi de kendimi eksik buldum. Söyle Pirim; ne vardı, ne yoktu da yalnızlığına bir darağacı kurdurdun? Belki bir gün daha bitti içindeki öksüz kuşlar da bugünü terk etti… ‘’Issızlık’’ dahi sıkılır yalnızlığımızdan bilirim anlayan çok az kişi çıkar ölümü öldürme durumu nedir, içinde saklı devin haykırdığı kızıllık aslında kimedir?

Bir ‘’iskelet’’ gibi de hissettiğimiz olur; eksikliklerimizin ruhumuza vurmasıyla. Bazen ‘’baharların’’ rengine sığınırız da o renkler dahi kurtaramaz ‘’Geminin karaya vurmasına’’. Yine de bırakmayız yalnızlığımızı ‘’iki ölü harfe’’… İstesek te yalnız değiliz içimiz bizimle birlikte…


Çok imgeler var kardeşim açıklanmaya muhtaç… Tek tek açmaya kalksak anlam içinden birçok anlam çıkacak. Genel muhtevasına baktığımızda tasavvuf da çıkar bu şiirden…

En doğrusunu sen bilirsin kardeşim…

Tüm şiirlere bakmadım bugün lakin bu şiir güne gelirse şaşırmam ve kimsede neden geldi demez kanımca…

Selam ve en içten saygılarımla…