Kuşlar ve çocuklarimgemi bölen kuş telaşında göçmen bir güncedir gök sızısı güzdür ve sarı yıldızdır dağımın eteklerine çiçeklenen esmer yapraklar kuş hafifliğinde üşüyen ağaçların gürültüsüne verdim yüzümü aynada koca baharlar vakitsiz hasret dudaklarımın kıyısına uykumu bölen kırlangıçlar gözlerimde kör kuyu ay’ın çıplak ışığı öyle deli ıslık hüzün ince dalgada öpülesi aydınlığın akşam alacası nazlı bir el eller küçük eller yağmur parmaklarında müebbet yaşamak ağrısı çığlığın mavi,yeşil,kara yaralarından dökülür yangın bir çocuğun bakışlarına ağlar yaşım yanaklarımda susan rüzgârın sarı saçları düşlerin ıslak bulutunda duvarlar boyu uykum, ırmak yumruğu sevincin kıyametinde/ gecenin ve gündüzün teninde kanıyor düş ve huzurun kırmızı olgunluğuna eğilip alıyorum kuşları ve çocukları tepeli bahçelerde mosmor bir sabah güneşin açlığı ... |