Göçebe tozuSızarak çatlayan düşlerin tozuyla ışıyorum duvarları Ardından her güne başlamanın uysallığıyla usul usul içime yansıyor dünya.. Yalnızlığa bırakılan soğuk kuşlarla dağılıp çoğalıyorum Bir başıma ve mavinin içinde. Gül yağmuru bulanıklığın akşamına nemlenen yolculuklara sürükleniyor gün Ağzımın kıyısında şeftali ağaçları ve özlem çiçekleri suskunluğun iklimi yaşarken Güneşe akan yüzünüzden öpüyorum Köklerinde unutulmuş g/izleri Üşüyünce değişiyorum Sesim karışıyor rüzgar yemiş ağaçların aydınlık ağına İncecik sözlerim gövdesinde öyle bahar Bir avuç kadar.. Uçurumlara sessizce seken yaşımın ay’ından göçebe güzelliği tavırla yoksul gölgelere tutunuyorum Üstümden gemiler geçiyor Ve gözlerimde daracık pencereler İşte tam burada İçinizden geçiyorum ... |
_Yorum 2_
İçimizden geçen şiir..
geçerken içimizden, hüznünü bıraktı da gitti.
İçimizden geçen bu şiir, düşlemsel dünyanın imgeselliğini döküyor satırlara..
İçimizden bulutlar,
Dalında titreten kuşlar,
yağmur ilikli rüzgarlar geçiyor..
İçimizde bir kandil tutuşuyor..
Endazesi dibe çekimli gemiler
Saatlerin saatleri vurduğu kaç gecenin çöllerinde kızgın savrulmalar
uçurumlar geçiyor nice..
İçimiz cam kırıklarıyla doldu
düşünceler kanıyor, düşünceler tek başına can veriyor..
İçimizde bir göçebe tozu
İçimizde bir kum fırtınası..
Sürüklenip gidiyoruz..
"_Yol, hep yol, daima yol_"
...
_ve tesbih şair_
şiir mevkisini yükselere oturtmayı başaran kalemlerden..Okuru farklı düşüncelere sevk eden hususiyeti onun aynasını hep cazibeli kılıyor..
Ne güzeldir
Onu okumak, okuyup özümsemek ..
Tebriklermle
Tebessümle, sevgiyle kalasın hep.