SÖNMEYEN GÜNEŞİM
Mahrem gizemine mahkûmum yârin
Hal bilmez gönlümü dağla öyle git Meftun nazenine gözleri narin Hücresi kelepçem bağla öyle git. İlhamı alarak yüceden sevdim Kamaşan yıldızdan geceden sevdim Şiirde tutuşan heceden sevdim Susuzluk çölüme ağla öyle git. Gözlerinde prens sanki kralım Sevda denizinin peteği balım Özlerine konmuş yaralı halim Kaldır kanatların yağla öyle git. Ruhumda inleyen kayıp arzular Al çiçek pınarım nağmesiz sular Sönmeyen güneşim solmaz duygular Lavlarım vadisi çağla öyle git. Demesinler varsın aşıktı diye Sarmasınlar höllük beşikti diye Gelmesinler kapım eşikti diye Kabuk tutmuş yaram tığla öyle git. Kırılmış aynalar resimler yerde Yeminli murakıp çekilmiş perde Mıhlayıp bedenim çarmıha ger de Mezarımın kaşı tuğla öyle git Toprağımın yası sağla öyle git. |
Tebrikler Saygıdeğer Üstadım...Anlamlı ve güzel bir şiir,kutlarım...Selam ve saygılarımla...