Okuduğunuz şiir 22.12.2009 tarihinde günün şiiri olarak seçilmiştir.
adım sahralarda dolaşan mavi
susarak ve serseri ilhamlar eşliğinde yeni bir şiire tutunarak beddua dilden adımı düşürdüm adımda ağrılı ayaklar/ adamlar...
-şimdi ne geceyim ne de gecede hilal ölen bir kentin bağrında selamsız duran rüzgarım-
her şey uzaktayken her şey kar’ken askıda yaşayan bütün anıları acının duvarından ölüme eğdim an geldi deli rüzgar kendimi sende yok saydı gitti başımdan kendi cehennemine karagözlü günahlarım ki, baksam arkama bela çiçeğim bakmasam hiçbir şeyim söyleyin cin gölgelerde dövüşen düş’lere cinnetsiz hüzünüm gecenin kapılarında sadece tüy gibi sadece sis gibi geçerim geçmişin karanlığından
umut kalk gün bitince uyanık uykulardan gidelim içimdeki soluk soluğa aşkı onarsın sahibim aşk bir kolumda çocukluğum bir kolumda akşamlığım uyandırmadan o büyük yalnızlığı kaçalım ve gecenin adını silerek yasak sevişmelerden kaçalım yağmurdan gizlenircesine suskun saatlere...
bu sabah hiç kullanılmamış asmin’lerle gireceğim beyaz bir yolculuğa hiç keşfedilmemiş yüzler çizeceğim kaldırımlara bahar sancılı şarkılarda bilmesin dünü ve günü bilmesin fotoğraflarımı çığlıklar bende kilitli kalsın nasılsa hibir şeyim vaadlerin ellerinden toprağa düştüm
sonra susarak ve yeni bir şiire dirilerek adımı hatırladım
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
adım sahralarda dolaşan mavi şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
adım sahralarda dolaşan mavi şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
bu sabah hiç kullanılmamış asmin'lerle gireceğim beyaz bir yolculuğa hiç keşfedilmemiş yüzler çizeceğim kaldırımlara bahar sancılı şarkılarda bilmesin Dünü ve günü bilmesin fotoğraflarımı Çığlıklar bende kilitli kalsın Nasilsa hibir seyim vaadlerin ellerinden toprağa düştüm
sonra susarak ve yeni bir siire dirilerek Adımı hatırladım
adım sahralarda dolaşan mavi
NE GECELER ANLAR BENİM BU GARİP SEVDAM DAN NEDE SEN ANLARSIN BÖYLE DELİ BİR AŞKIN HALİNDEN,ANCAK BEN BİLİRİM KENDİ DERDİMDEN,HARİKA BİR ESER OKUDUM TEBRİKLER,SAYGILARIMLA..........
Tüm kalbimle sustum, ve yine tutunarak yeni bir şiirin dizesine yalın ayak koştum. Bütün serseriliğimle sarıldım hayata, umut her zamanki gibi güneşin yanında ağlıyordu.
Bir hilalim şimdi, gecelerin şafağına kadar yalnızlıklar içinde kalan ve sadece ölen kentlerin yamacında sessizce tükenen rüzgarlarda süzülüyor nefesim. Tüm gerçeklere uzağım ve beyaz kalamayan nehirlerde yüzüyorum, yürüyorum bilinmezlikler ülkesine. Usulca yürüyorum. Anılar ve acılar aynı duvarın gölgesine çivilenmiş bir çerçeve gibi bana bakıyorlar, bende aynada terleyen yüzüme. Günahlarım kendi cehennem çukurunda yanarken, ben hala çiçek kokuyorum. Gecenin kapı eşiğinde üşüyen düşlerin üstünde, sadece kirlenmiş bir anıyım belki. Belki de sadece karanlıktan korkan küçük bir serçeyim.
Çocukluğumdan kaçıyorum, yağmurdan ürküyorum ve ben sadece sensiz iklimlere sığınıyorum.
Bak, yeni yüzler buluyorum çizdiğim resim kağıtlarında. Fotoğraflar ve çığlıklar aynı karede buluşuyorlar. Adımı hatırlıyorum, adımı buluyorum. Ben maviyim.
şimdi ne geceyim ne de gecede hilal ölen bir kentin bağrında selamsız duran rüzgarım-
her şey uzaktayken her şey kar’ken askıda yaşayan bütün anıları acının duvarından ölüme eğdim an geldi deli rüzgar kendimi sende yok saydı gitti başımdan kendi cehennemine karagözlü günahlarım ki, baksam arkama bela çiçeğim bakmasam hiçbir şeyim söyleyin cin gölgelerde dövüşen düş’lere cinnetsiz hüzünüm gecenin kapılarında sadece tüy gibi sadece sis gibi geçerim geçmişin karanlığından ... kutlarım
şairinde
imamesinde kaç tutam hüzün sallanır tespihin
bilinmez
incedir
tebriklerimle...