Yalnızlığın ayazlar büründüğü sokağında kendimi arıyorum
Dilime doladığım her sözcük sağanağa dönerken
Hiç durmadan sessizliği yırtıyorum
Ellerim
Gülüşlerini topladığım kentin sakinliği
Uzun uzun bakıyorum kıvrılan gözlerine
Başını öne eğen yaşamdan kalıyor parçaların
Güne sarı çalan kuraklığın ikindilerine
Nasır yüreğinle konuk oluyorum
Önce sen kımıldanıyorsun
Sonra ben






Işıklarını yak kahverengi masalların
Çıkıp dolaşalım varoşlarda
Kızgın bir sokak lambasına düş değdirelim
Dalgın yurda duvar olsun gölgeler
Kanatalım ısırırcasına günleri
Sesime ses
Sızıma yangın ver
Sonbahar soluklu zamanlara
Sözcük sözcük seni iliştireyim
Kapan gecenin tenha aklına






Ölümün rengi gibidir korkularım
Yok ki göğsümün fotoğrafı gri buzlarda
Yok ki yüzü yüreğimin
Sana saklı mumyadır ruhum
Ve aylak yoldur tarihim
Yolcusu sen/yolcusu ben
Ayrılıkların tutanaklarında gözyaşlarımız ve
Alnımızın gergin teni…





Çıplaktır bu saatlerde aşk
Çatlağını giyin toprağımın
Eksiksiz ömür yazılsın kelebeğin kanadına
Diyelim
Sabaha karşı umut vardır
Vardır yazgısı irkilmemizin
Kekeme şiir yazıyorum kıymetine
Durult alıngan yanlarımı
Biraz şaşkın çocukluğunu ver
Aldım geciken sularından hayatı
Sana su veriyorum
Sen bana kuşlarını dök usulca
Yaklaş
Bak kayıplarıma inceden
Soğuğum ama
Yalnızlığın alfabesiyle içini resimliyorum





Denizler uğrak yerlere köpürsün
Yürüsün dar sokaklar sevinçlere
Bulutları koparmasın rüzgarların
Bırak ayışığına anıları
Şaire yakışan hatırla düş hücrelerime
Cılız kirpiklerimden ne doruklar büyür
Birini de asminli düşlere kuruyorum
Yanımda yanık bir ezgi
Off…






Yoruldum adam
Yoruldum ipe gerilmekten
Sancılı ağrılardan fırlattım kör soruları
Sorma bir şey bana
Aralıksız bir yağmurda ölüyorum
Açık pencereden ıhlamur ver çiçeklerime
İhmal ettiğim adreste bıraktım çocuklarımı
Bütün susuşlar kirlenmeden benzine benziyorum
Ağlıyorsun…
Uçuruma bindirme derinlerimi
Ezberlenecek dönüşüm akşamlara
Bekle beni elbet’lerimde
Küçücük bir yer ayır maviden adam
Miniciğim…






Soytarı kalabalığın dilinden düştüm yamaçlarına
Acemidir ayaklarım
Tedirgin ve solgun
Sakın hırpalama yıldızlarımı
Emzir sessizliğimi tortulaşan hüzünlerde
Al bezginliğimin nemini
Al uğultuları kulaklarımdan
Sakın yalpalayarak gelen güneşimi hırpalama
Dinlen biraz dağlarımda
Kendini boşluğuma bırak
Tutunabileceğim kadar aşkım
Ve sallanıp durmaktayım an’larına
Biliyorum
Yine çocuksun diyeceksin
Tipiye vuracaksın yeşilimi
Yine de sen esirge beni
Üzgün uykulardan



Doksandokuz sabır düşsün yüreğine tanelerimden



NOT:şiirlerimin sayfaya asılmasına vesile olan yöneticime ve ekip arkadaşlarına saygılarımı sunarken/yorumlarıyla sayfama yürek olan şiir dostlarıma şükranlarımı sunarım.