Sayfalarbakarsınız ki maviye boyarım yol yokuş yukarı uykuları bir akşamüstü düşünüyorum Ay ’ın yakınlığından zarfa giren minnacık anları ışığın yalnızlığından olsa gerek ebruli bahçeler büyütüyorum sıska yorgunluğa -zaman gözleri açık han yelkenli bir telaş martılar - sıra sıra her günün sonu gittiler üstümüzden tozuyan her atlının uzun saçlarından döküldü korkunun omuzları açık bir kalemle yürürken cebimdeki düşler maviyi çağırıyorum gökyüzünün garipsi noksanlığında bulutsu sancı her yan yangın her yan asi bir k’an ki, hep yan yana oturduğumdu bir çağrının rüzgarındaydı gülümseyen dallar ve biten karanlığa kapılan kapılar aslında hep oradaydı camlar ve sisler içinde sayfalar ...... |
yol yokuş yukarı uykuları
Mavili uykuların eşliğinde yokuş yukarı yolların sonu hep düzlüğe çıkar can kardeşim.
Umut her daim içinizde olsun ve hiç sönmesin dilğiyle tebrikler duyarlı yürek sesinize...
Her daim sevgi ve selamlarımla...