uzun kırağı gibi düşerken
bir sancıyla ağaçtan bulut
her şey
üşüyen bir takvim
şiirlerle dünleri çalan
mesela,
aşınmış yağmurlar sessizliği konuşan




mesela,
bir şeye çekiliyorum
gök sarnıçlı ay
yeleli yol olup batıyor
en derine
ağırlaşıyor ayaklarımın çölü şuramda
boşluk uğultusunun sesi oluyor içim/
içim yaralanıyor
gölgem kuyu susuzluğunda
hasret mısraları büyütürken
dudakları lâl zamanın ışıkları
duvarları yalıyor
ayna karanlığında tohum çatlıyor
elimde dünyanın sırtı
taze bir turunç





top alevi dünya
düş benzimin uyuşmuş kızılı
bir o kadar çaresiz..
kimi vursa sırlaşıyor nefesim
gözlerimde kıyafeti soyulmuş yaşam
kirpiklerimin yağmurlu bacağı
o an
mesela
bir güzellik uzanıyor ağaçtan
adımları rüzgâr
adımları dağ




harflerin zikriyle yarılıyor bulut
yüzlerden sonra göğe mum yakıyor gecem
ışıldıyor iplik iplik başaklar
deli bir rüzgarla hıçkırırken
kuş kokusu
kül esriğiyle uyanıyor uykum


gözlerimin içine b/ak çocuk
kanadından sular emiyorum
çay soluğu yalnızlığın yıldızıyla
ne hızlı geçiyor
ay yüzlü zaman


gözlerimin içine bak
konsun benzine gökyüzünden kuşlar


...