Ay'ın demiKöklü soğuğun Akşam üzeridir bahçeler Açılır kırılgan yalnızlığa Yıkılır ıslak yanağıma şehir.. Bu akşam Ay’ın demidir ve Kaç ağlamaklı yol su emer ağzından Birazdan yarın gibi gider sevişmeye duran uykular İçimin suskunkuğuna mısra mısra çekilen kırık dal buğusudur bakmalar Söylesem düşlere kara bir cehennem gibi göç eder Kuyuların saçak veren duvarlarına sızlanır rüzgar.. Bu akşam Unutulmuş bir çocuğun yangın mavisi gözlerine bahar vermeli Genişlemeli gövdesi gecenin yeşilin sesiyle Vakitlere düşen incecik ağıtların teninde Öyle derin üşür titreyen parçalar Sel,kıyamet Çığlık aynalarda çiçeğini açar kavganın Bu akşam Kal deme bana Deniz ölür Boynu bükülür fidanların Bu akşam Su vermeli iyice toprağına umudun .... |
Tebrik ve saygıyla şair