SÖZÜM VAR ZAMANA!
Alemle muhabbete dalmışken,
Kendimle muhabbet kuramadım ben, Sivri kayaların ucunda umudum parıldarken, Bir şimşek gibi zifiri karanlıklardan geçen, Umuduma dost bildiklerim kezzap dökerken, Beni sırtında taşıyan ayaklarım duruverdi aniden; Dolunayla tarladaki ok yılanlarıyla dans ederken, Umudumu yük sayan ayaklarla nereye gideyim ben, Çiyli çimenlerde yorgansız geceyi geçirirken, Gün aydınlığında yollarım karıştı geçeyim mi dereden, Dağlara söyledim yankılandı haykırışlarım semadan, Dost dediklerim umudumu yedi tüketti çiğnemeden; Zamana sözüm var inadım imanımdan sanma ki kibirden, Bir gönül çeşmem var şiirlerimi okursun orada istersen, Zayi olan yıllarımı tecrübeme ikramda ödül bildim ben, Yaralı yüreğim yanarsın bilmez misin acılar dost elinden, Dosttan geliyorsa acılar geçsin kurşun gibi gönlümden, Eğlen dur eğlen dur, çocuk feryatları dokundu Yemenden! Erol KEKEÇ/19.03.2021/00.21 |