DÜŞTEKİ HÜZÜN
Düşünüyorum
Hangi ağacın dalında diner yorgunluğum. Hangi yağmurlar döker yapraklarımı. Zamansız eserken rüzgar. Savrulup gider bir bilinmeze. Duygularım karma karışık. Yetim kalan dallarda hüzün. Kopan yapraklarda yanmışlık. Ve hüzün... Sadece ağacın dallarında değil artık. Dalından kopan yaprakta. Güneşi beklerken. Düşen yaprak gibi. Usanıp rüzgardan. Yeşil rengin hasretinde. Yaşananlar hayaldi sanki. Zamansız düşen kar gibi. Beyaz örtüye bürünmüşken her yan. Kar altında kalmış gibiyim. Nefesim tutulurken. Düşüyorum dalından. Sen seslenirken. Ben susuyorum... Susuyorum. Mehmet DEMİR 02.02.2021 Ankara |
Güzel bir şiirdi, beğeniyle okudum. Nice güzel şiirlere diyor, Şair Arkadaşımı içtenlikle KUTLUYORUM...