hayatne çokmuş benim yalnızlığım sessizliğim sensizliğim hayat şiir gibiymiş anlayamadım yaşayamadım ben hüzün dolu o şarkılara benziyordu yaşadıklarım en çok güvendiğimi heba etmişim farkında bile olmadan güzellikler bir tebessüm kadar azdı hayatımda onu da pek anlayamadım anladığım zaman artık çok geçti çok geç kalmıştım tek şey vardı hayatımda hiç değişmeyen birlikte içilen kahveler birde o kahvenin hatırı zaman çoktan geçip gitmişti bense çok geç kalmıştım çok her zaman olduğu gibi çok şeye kendime bile * Mehmet Demir 11924 |