Yalnızlık zordur
Yelkovandaki bütün kozalar çürür
Bu yüzden yalnız adamların
ve kelebeklerin sonu
ucuz birer ölümdür
Açın bakın ey ahali
Matta Markos Luka ve Yuhanna’ya
Unutulmuş
ve ufku karartılmış bir adam
- bir yalnız adam -
nasıl kan ağlar
çivilerle tutturulduğu akrebin kuyruğunda

Dalgaların koynunda martılar boğulur
detone gırtlaklarda yorulurken şarkılar
Ben gözlerimi çıkarırım o anlarda
hüznümden - sıkıntıdan bazen de -
gülün dikenleriyle
Şimdi söyleyin ey ahali
Göç yolunda yarin eteklerine dökülen
kırlangıçlar nerede ?
Bir lokmayı ikiye bölen aşıklar
şimdi hangi cennetlerde ?

Yalnızken diyorum zaman
eceli kazır adamın bileklerine
Saniyelerin hışmından teninde yangın çıksa
temizleyemez adam
Ganj nehrine girip çıksa
Dünü bir adım dünü bile
yırtıp atar çünkü melekler
notlarını aldıktan sonra
Bu yüzdendir
ve yeminle böyledir
yalnızlıktan kaç gün eksildiğinin
yazılamaması roma rakamıyla
yorgun duvarlara
Şimdi söyleyin ey ahali
Kutsal kitaplarda
cezası yokken öpüşmenin
hani nerede güneş doğarken
tam tepedeyken
ve batarken
gölgesi öpüşenlerin ?

Dakikalar sarar yalnız adamı
dikenli teller gibi
ve taşlarla bozar ebabiller
topuk seslerini özlemiş sokakların
huzursuz sessizliğini
Anlatılmaz o vakit anlatılmamalıdır
mutlu biten masallar
- haram değilse de mekruhtur belki -
Bozarlar çünkü
yalnız adamın moralini
Şimdi söyleyin ey ahali
Hani nerede
lunaparklarda el ele tutuşanlar ?
Hani nerede - makyajlarını mı bitiremedi -
“Emanetim senin” diyen palyaçolar ?

Yazık değil mi ?
Kelebek mezarları d/oldu tüm yelkovanlar …



Özgür SARAÇ / Râzı
31122019Denizli