Yağmur yağarken
kuşlara üzülürüm ben
sana değil
Ve evsiz çocuklara üzülürüm
gözyaşlarını yanaklarında büyüten
Ve tek başına bakanlara
soğuk pencerelerden
ki onlar yalnız
çiçeklerinin elinden tutabilir
bir saksı mesafeden
ve camdaki nefese
soluk bir kalp çizebilir
içine harf ekle/ye/meden

Yağmur yağarken
boş kalan atlı karıncalara üzülürüm ben
sana değil
Ve griye üzülürüm
yakasını kurtaramadığı için
hüzünden ve külden
Ve babama
yağmurun dinmesini bekleyebilirdi
çocukluğumu kucağından indirmeden
ki babam
ikinci el kitapları okumayı severdi
altını çizerek incitmeden
ve gecenin üçte birini
bizi izlemeye ayırırdı
duaları dilinde sessizce gezdirirken

Yağmur yağarken
meleklere üzülürüm ben
sana değil
Kanatlarını kırdın diye
onlar yeryüzünü ıslak ıslak öperken
ve tövbeye yüz sürmeyip
her birini
bir de şahit tuttun diye
alelacele yüzüme elveda deyip giderken

Not : Yağmur söyledi
Belki bir gün diyerek
ayak izlerini saklamışsın
kaldırım kenarlarına
Keşke yapmasaydın
Yağmur hiçbir zaman
sana gülümsemeyecek Lelia …



Özgür SARAÇ / Râzı
30122019Denizli