Ay beyazdı
ama üzerime kan damlattı
Çünkü sen gitmiştin
Elvedadan önce kadınlar
neden eylül gibi bakar söylemeden
Saç tokanı
ve yarım bıraktığın kitabını
alıp gitmiştin
Kanatları henüz hazır değilken
kuşlar da gitmişti
Ben onları
yorulup düşmekle meşgul sanırken
Yarım paket sigaranı
ve kül tablanı
ve yanmamaya yeminli çakmağını
alıp gitmiştin
Ajda şarkısını bitirmemişti
Son bir kez kokunu içime çekip
şiirlerime iliştirmek istedim
İzin vermemiştin

Deniz maviydi
ama ellerime karanlık düş/üş/ler bulaştırdı
Çünkü sen gitmiştin
Elvedadan önce kadınlar
neden eylül gibi kokar söylemeden
Daha kurumamışken alıp ipteki çamaşırlarını
ve kokusundan toplayarak yastığını
alıp gitmiştin
Sokaklar hala tedirginken
bekçi de gitmişti
koynuna sokup
mavzer demirinden yapılmış düdüğünü
ki şarapnel parçası gibi
acıtırdı sesi
Kolyeni küpeni bilekliğini
ve perdeye iğneleyip kuruttuğun çiçeğini
alıp gitmiştin
Ajda şarkısını bitirmemişti
Son bir kez serçe parmağını tutup
kendime bir düş çizmek istedim
İzin vermemiştin

Melekler beyazdı
ama geriye tek sol omzumdakini bırakıp
gayb oldular
silerek alelacele dilimin ucundaki dualarımı
Çünkü sen gitmiştin
Elvedadan önce kadınlar
neden eylül gibi sarılırlar söylemeden
Elbisenden kopan düğmeni
ve kazağımda kalan saçlarını
alıp gitmiştin
Henüz çatlamamışken tohumlar
yağmurlar da gitmişti
Toprak göğsünü açıp beklerken emzirmeyi
onlar çoktan başlarını çevirip
gözlerini devirmişti
Parfümünü rujunu ojeni
ve aynaya koyduğun dudak izini
alıp gitmiştin
Ajda şarkısını bitirmemişti
Son bir kez saçlarını geriye atıp
boynunun kenarından öpmek istedim
İzin vermemiştin

Madem gidecektin
o ağaca yaklaşalım demeseydin
keşke be Havva’nın kızı
Kapanmazdı o zaman yüzüme
cennetin de kapısı …


Özgür SARAÇ / Râzı
10122019Denizli