Boğdum Zilleti Sükutumla
Sabır işledim nakış nakış yüreğime,
Sevda ektim yaralı kalbime, Vurup bir sille nefsime, Günün doğuşuna sarıp umudumu, İzledim… Bir sevda türküsü söyleyip avaz avaz Kuşlar sardı yaremi seherde, Huşu ile süslenip, dindirip de efganımı, Son bir çaba dağıtıp efkarımı, Dinledim… Boğdum zilleti sükutumla, Tarumar ettim küllerini bendimin. Çağlamadım su olup, esmedim rüzgar gibi, Kırıp da kolumu, kanadımı, Bekledim... Olmuş dünya bezirgan yuvası, Sarmış her yeri kardeşimin tafrası, Ne yapsam bitmez zalimin cefası, Nafile, döner devran bildiği gibi, Anladım… |