Ah Lelia
Herkes bir şarkıyı yanlış söylerse
o şarkının sözleri boynunu bükmez mi ?
Senden sonra
her gelen yanlış söylüyor beni
Detone sesleri kulaklarımı tırmalıyor
Boynumu da bükemiyorum
Giderken bıraktığın kokun
hala orada duruyor

Ağlamak diyorum Lelia
Ağlamak benim de hakkım değil mi ?
Bilmiyorsun
Gözyaşlarımı saklarken
küstürdüm ben gözlerimi
ve kaçırdım sofrasında İsa’nın
son akşam yemeğini

Ah Lelia
Perde açıldığında
sergileyeceğim rolün repliklerini
kendim yazmadığım için ezberlemedim
Sense rolünü iyi oynayanları
alkışlamayı severdin
Ben bilmiyor muydum Lelia
asil bir aşık kılığında sokulmayı
dudaklarının kenarındaki rıhtıma ?
Bilmiyor muydum
dilini dualarla doldurmuş
dilenci sesiyle sokulmayı
koynundaki bahara ?
Anlamıyorsun
Yalan söyle(ye)mediğim için değil
martıları etimle beslediğim için Lelia
almadılar beni
Musa’nın çöldeki sofrasına

Ah Lelia
Yaşadığıma inanmadığım anlar oluyor çokça
- sanırım ilk kez
birbirimizin yalnızlığını çoğalttığımız zaman
hissetmiştim bunu -
İşte o anlarda bileklerimde gezinmek sadece
Bileklerimde jilet keskinliğinde gezinmek
sakinleştiriyor ruhumu
Nefes almakta da zorlanıyorum Lelia
çünkü çok kalabalığım senden sonra
Caddeler geçiyor boğazımdan
Caddeler ki
insanların ayak izlerinden bozma
Önümde hüzün dilinden başka dil bilmeyen kadınlar var
Pastel tonlarda kelimelerle konuşmayı maharet sayan
Arkamda intihar seçeneği gibi makyaj yapan kadınlar var
Gözlerini kaçırıyor diye aynaları suçlayan
Sağımda ölümü yarattı diye
Tanrıyı suçlayan adamlar var
Gün yüzü görmemiş küfürlerle isyan başlatan
Solumda kadınının saçlarını kokladı diye
rüzgarlara yumruk sallayan adamlar var
Aynı kadının ellerini namlu soğuğu tav(r)ında tutan
Söylesene Lelia bunca kalabalıkta
elimde senden kalan yüklemlerin hangisini
ben zamirine bağlarsam
kovmazlar artık beni
Halil İbrahim’in sofrasından ?

Ah Lelia
Herhangi bir kutsala bakar gibi
baksaydın yüzüme
Bir ayeti yorumlar gibi konuşsaydın
Mushaf’ı tutar gibi ellerimi tutsaydın
- ki bunlar İsa gibi ölüyü diriltmekten
Musa gibi Kızıldeniz’e hükmetmekten
İbrahim gibi ateşi söndürmekten kolaydı -
ama bakmadın …
ama konuşmadın …
ama tutmadın …
Senin yüzünden ölümlü kaldım Lelia
Senin yüzünden ölümlü kaldım …



Edebiyatdefteri çok teşekkür ederim ....

Özgür SARAÇ / Râzı
30102019Denizli