Saat ve Gece
Saat;
Ayın senaristliğinde bir gece Gün bekliyor kuytularda yine Yönetmen yalnızlık Bir bir gönderiyor figüranlarını üstüme Hatrıma düşüyor bazı gölgeler Uykusuzluklara mahkum eden Ruhuma işlenmiş o cümleler Tutulmamalıydı belkide verilen sözler Ben etmemeliydi beni kimsecikler Saat; Son sanılan girdabın içinde Kaybolmuş gidiyor Gökyüzü sandığı yerin en dibine Gece günden yavaş akıyor Çıldırdımı ne! Aklıma deli deli sorular getiriyor Hatırlamamakmıdır unutmak? Mümkünmü bir anı ile yaşamamak? ... Saydım az önce bir dakika altmış saniye Altmış saniyede Altmış ömür Sığdırdım hayalimin içine Vakit zamanın ötesinde yine Anlamaya anlatmaya yetmiyor geceler Güneş ayı kovalıyor Uykuya dalma vakti bu Saatin dilinde |