YAŞLANIRKEN BEN
Bir yaprak daha düştü sayfadan.
Yıllar peş peşe geçip gider farkında olmadan. Yaş gelir bilmem kaçlara. Daha kaç yaprak düşer bilinmez Oysa hayallerim bile ne çok eksik kalmış Düşüncelerim oturmuyor hiç bir yere. Yıllara rağmen. Eskimeyen dünyada eskiyen bizler. Ne çok eksik kalmışız hayattan yana Hep almış bizden bizi Bizleri almış habersiz kalmışız Daha çocuktuk dünlerde Büyüdük farkında olmadan Ne gençlik var elimizde kalan ne de anıları Bir uykunun en tatlı anında uyanıp kalmışız adeta Hiç varmamışız tadına hayatın Unutmuşuz ne çok şeyi Şimdi yüzümdeki çizgiler bakıyorum aynada O anlatıyor bana çok şeyi Kimseler bilmese de Canlanıyor anılar gözümde bir bir Ben diyorum; susuyorum Sanki hayal aleminde bir yolculuktayım Ne çokmuşuz biz bir zamanlar Şimdi azalıp kalmışız farkında olmadan Bir yaprak daha düştü ömür hanesinden Gitti giden gelen ne getirir bilinmez Bugün doğmuşum ben Fırtınalı bir hayattan geçip gelmişim Bir ben biliyorum yaşadıklarımı Yaşanmamış çocukluk bilinmeden geçen gençlik Hangi dilimindeyim hayatın Yaşalanırken Bugün doğmuşum ben Bir yaprak daha eksildi haneden. Yaşlanırken ben. |