SÜRÜLDÜ DÜŞLERİM
sürüldü düşlerim
bir dert kervanının ardına bağrı yanık narçiçeği közleniyor kendi narında umut dedim en iyisi zamandan umut çalmak ellerimle kavrayıp avuçlarımda saklamak sonra aşina sevinçlerle birbirleriyle tanıştırmak birbirlerini tamamlarsa ikisi belki kendiliğinden gelir mutluluğun gerçeği sarmalamak gerek ikisini hafif esen bir lodosun mavi tülüyle incitmeden sığdırmalı ikisini mavi bir düş’ün tüneline beklemeliler orda aşk mevsimine yakın bir zamanda ekilmeliler toprağın bağrına yeşermeliler yeşermeliler hep filizlenip tomurcukları açıncaya dek açmalı mavi umutlar mutluluklarla kapanmamalı bu hayat perdesi hayat geceye sürgün bile olsa HÜLYA ÇELİK |
Gönül rahatlığıyla, anlatımınızı okudum ve güzel şiirinizi taktir ettim…
Çok beğendim…
….............................. Saygılarımla selamlar.