İÇİMDEKİ SUS
İÇİMDEKİ SUS
Ne kadar teselli etmeye çalışsam kendimi Boş verdiriyor içimdeki sus Sanki gülmek bana suç Kozasından çıkmayı bekleyen Bir kelebek gibiyim Ama nedense hiç gelmiyor beklediğim o,gün Pınarları kızıl akar düşlerimin Ateşten ırmaklar geçer yüreğimden Vurur benliğimi kimsesizliğim Döne,döne yuvarlanırım bir çelişki kozasında Yol alıp geri dönerim ,bir çile yumağında Ağlamaya hazır umutlarım var, benim gibi Düşer gözlerime hayatın hiçliği Kapımı çalanmı? Hayır yok! Hüznün dışında sancılar kavrar bedenimi Umut yolculuğuna dalar gözlerim Bir uçurum belirir orada dibi olmayan Suyu kurumaya meyilli birikintileri çürümüş bir dere el sallar sarkıtlarından hicranların o-da anlamış demekki çelimsizliğini hayata azmettirici olmayan hislerimi batsın bu dünyanın yedi rengi bu yalnızlık hayata küstürmüşken beni süte yoğurt çalsam tuza dönüşür belli-ki bir dönme dolap girdabındayım kabuslar kaplamış gecelerimi ha bire deşerler yüreğimi bitsin artık bu çile yeter darağacında sallayın beni öyle salalar okunsun-ki ne dost ne düşman anmasın beni HÜLYA ÇELİK |
Sanki gülmek bana suç""
Söyleyecek söz bulamadım......
Beğenerek ve kendimi dinleyerek okudum. Güzel gönlünüze sağlık.
Geceniz aydınlık, ışığı bol olsun...Selamlar, saygılar.