Uykunun dilibakımsız onca yıllardan sonra sisler içinde kalmış kalbim ağzında zehirsiz yaprak/ ay ve fener yağmur kuşatması karanlığın hızında yıldızları gövdene takıyorum kulaklarını iyi aç ve gözlerini en yükseğe ayarla seni seviyorum aynı anda işlediğimiz hayalleri ve kağıttan kuleleri usul usul hazırlık büyük bir uzaklığa gülümserken rüzgarlar yatışır içimin lodasında yüreğindeki kelimeleri ışığa tutup sırasını kaybeden çocukları sayıp azala çoğala alıp sen/leri uykunun diline yatıyorum takvime üç beş ömür sığdırıp ölüm karşısında avuç içlerime bakıp muhteşem sahnelerde hayatımın filmini seyrederken sıyrılıp sokaklardan içine düşerim bırakalım sis geride kalsın alıp atın kanatlarını çıkıyoruz sonsuz yolculuğa |