Seyri Sefa Nilüferleri
gençlik işte
elimi götürüp koydum yeni yaşımın üstüne aşkım göz yaşım geçmiş yaralarım da kabuk bağlamış bir hayli ne sevdiğim kalmış ne sevildiğim yaz akşamlarının sevinci iniyor duygularımın son rengine aralık ocak sonu ne olacak derken yer altında nöbetine devam edenleri merak ediyorum soyum bilinen tarih hep aynı söylemin uzatmalı salıncağı tekrarı süslenmiş mezar taşları sürüklenirken içimdeki derin rüyada olacak olan bu bir gün anlayabilmek gerçeği vazgeçer seyri sefa nilüferleri kendinden senden ve her şeyden tanrı bilir bulutların sevgili büyüsünü var olmak için gerçekten kimin ağladığını. |