GARİP
suskun ve kırgındı hemde yalnız.
ah o bakışlar yok mu çok şeyler anlatıyordu. buruktu yüreği. ne kadar saklasa da nemliydi gözler. derindi yara derinlerdeydi. belli ki çaresizlik sarmıştı her bir yanını. çıkış yolu arıyordu bir çaresi olmalıydı. dermansız yığılırken dizlerinin üstüne. belki diyordu. ama o belkiler de hep hüsran vardı. kaçmak geliyordu içinden. kapanırken kapılar bir bir. düşünüyordu çaresizce. nefes nefese kalıyordu. ah be garip. neler geldi başına omuzların düşmüş. renginde solmuş dudaklar kuru. dizlerinin üzerinde bile suskun sade yaşlı gözler. kırılmış tutunduğu dallar. dudaklarında belirsiz bir söylem. belki diyordu belki. son bir umut. az daha bekle. gelecektir derken bitiyordu nefes. garip geldi garip gitti işte. Mehmet DEMİR sk. 15.01.2016.Ankara. |
Usta anlatımın, şiire ayrı bir lezzet vermiş, imrendim..
Şair kardeşimi, gönülden kutluyorum, selamlarımla..