portakal kokuyor...
rüyamda eylül olmuş anne, okullar açılmış yine
gökyüzünde bindokuzyüzdoksaniki bulutları yeryüzünde eski çocuklar rüyamda soba silkeliyorum yıkanmış perdeleri asıyorum mustafa pazardan dönüyor elinde sıcacık portakal filesi üşüyoruz beraber... sıradan bir pazar günü ölüler ölmemiş henüz bir kaç otobüs duruyor evin önünde saymayı yeni öğrenmişim onda dört ise, yüzde kırk ediyor kırk yaşındasın işte yüzünde ışıl ışıl parlıyor umut kalp kalp atıyor çocukluğum sana portakal soyuyorum anne ellerim, avuçlarım kış koksun diye |