AKLIM SENDE KALMIŞ
Sabahın şafağında düştün aklıma.
Aklımda kaldığınca hatırlamaya çalıştım. Gözlerini düşündüm ellerini hayal ettim sadece. Ama saçlarına takılıp kaldım beni sarıp sarmalayan saçlarına. Sonrasında gözlerin geldi gözlerime. Hiç bırakmamak için tuttuğum ellerin geldi aklıma. Şafak sökerken sen çözülüyor dun hayallerimden. Bilsen seni nasıl özlediğimi ah bir bilebilsen. Yada terk ederken hayallerini de alıp gitsen. Üzme sen beni diyorum. Kalırım ben bir başıma. Sen zaten yoksun hayal misali. Olsan ne olur olmazsan ne. Madem birden düştün aklıma. Şimdi git gidebildiğince uzağa. Ara ara gelirsin aklıma avunurum kendimce. Hüzün çöker gözlerime nemlenir bel ki. Bir şafak vakti bir ben aklımdan çıkmayan sen. Mehmet DEMİR sk. |
Gönlünüz gam görmesin.
Saygılarımla.