Yenilmek için yenilenmek
ayaklarım camdan,
yürüyordum değmeden et ve kemik yığını arasında yüzyıl sürüyor çığlığımız, çözüldü bağlandığı yerden bulut sürülmüştü terin, saçlarıma bir yerden koyu bir uçurum misali düştüm koskoca bir gel’dim, sen zavallı bir “git" içimi isledim içinin duvarlarına görmedin yandım, yarımdım söndüm çok sonra ellerinin buzul çağı eriyen ve düşen rüzgarında gökyüzünü koklayarak öldüm ve yine zamandı sürünüp duran bileklerime gidip gözlerinin üstünü örttüm |
sanki kısa olmuş :(
tebriklerim çok ça