-I-
Sevmiyorum bu şehri yeminle
Çalakalem çizilmiş gibi bozuk yollarını
Buruşturulup atılmış gibi duran kaldırımlarını
ve yerlerini kaybetmiş gibi karma karışık duran insanlarının
eğreti selamlarını
Ne zaman baksam yüzüne
ardarda sigara sıkıyorum ciğerlerime
Giden adamlar görüyorum koynunda çokça

-ne değerlidir ! giden adamlar kadınların gözünde
giderken bakmadıkları için arkalarına-

Sokak aralarında
köpekler tehdit geveliyorken
meymenetsiz eteğindeki taşları döküyor
Perdeler kapanıyor
Kapılar kilitleniyor

Ve sen
ezberlenmiş cümlelerle konuşurken
ben
emzirmekten vazgeçtiğin
hikayemizi avutuyorum


-II-
Sevmiyorum bu şehri yeminle
Hep tek kişilik aşklar sağıyor göğsünden
Finali çirkin biten masalları seviyor
Kutsal adaleti ! bir tek yalnızlara yeterken
tüm şürekaları aynı yalanı alkışlıyor
Gece yarılarında “kalabalıkken adam olanlar !”
şarabın arkasına saklanıp
dudaklarını harama sürüyor
ve “silahlıyken cesur olan ! kimileri” de
ayarsız cümleleriyle
sıkılmış yumruklarımı zorluyor

Ve sen
adım duvarların dibinde yanlı/ş telaffuz edilirken
tekzip etmiyorsun


-III-
Sevmiyorum bu şehri yeminle
Yalancı şahitleri avucunda saklıyor
ve hakikatli adamların ücretini eksik ödüyor
Tüm nüshaları
mahcup aşıkları rencide eden sıfatlara
kucak açarken
Utanıp sıkılmadan
eceli gelmemiş aşkları kefen gibi sarıyor
Neon ışıklarının pençeleri bedenime üşüşürken
Yol kenarlarını parselleyen düşü kırılmış kadınlar

-ve bilirsin karşılarındaki aklını düşürmüş ucuzcu adamlar-

halime alışmış gözlerle bakıyor
Aklıma menşeini bilmediğim
ama pimi çekilmiş
bin bir küfür geliyor

Ve sen
yoksullardan artakalanları toplayan
siması yorgun kuşları bile düşünüyorken
beni
bedduasız cümle kuramayanların
dilinde unutuyorsun


-IV-
Sevmiyorum bu şehri yeminle
Okunmadan yakılmış mektupların küllerini
nasibi kapanmış yalnızların ellerine koyuyor
ve ne genç kızların saçlarını şekil şekil örmesini
ne de çocukların bilye oynamak uğruna
yüzlerine güneş sürmesini
umursamıyor
Sadece soytarıların bel altı sohbetlerine
ve acemi içicilerin şaibeli hallerine
gülümsüyor

Ve sen
saçlarını bile izinsiz kokluyorken
tekfir etmiyorsun da
bana yükleyerek külfeti
kalemimi kırıyorsun

Sevmiyorum şehrini yeminle
Yağmur yıkamasa inan gelmez melekler bile…



Özgür SARAÇ (Râzı)
13/08/2015Denizli