/bir intiharın fotoğrafı/çoğu zaman bir intihar düşer yüzümün buruşukluğuna hayatın anlamsız olduğunu düşünürüm inzivaya çekilirim, saatlerce kaybolurum yeryüzünde. hayal meyal düşerim bilinmedik sokaklara bilinmedik şehirlere, bilinmedik sınırlara. yeryüzü düşlerde o kadar geniş ki tıpkı romanlarda yazarın anlattığı kadar çok uzun. hangi cümleye ,hangi paragrafa dadansam ve dalsam kuralsız intiharlar ve mutlu olmayan ölümler görüyorum. şimdi ben de bir karakter olduğuma göre ben de mutlu değilim diyorum. çünkü hüzün aynasında hayatın soğuk ve gölge yanını hep sırtımda hissediyorum. kevgire ve kambura dönmüş sırtımda hesabı olmayan ağırlıklar beni öyle eziyor ki yağlı bir urgan çizsem boğazıma ilmek ilemk bağlasam kendimi öldürebilecek miyim diyorum. 27 temmuz.. |