bir kadının mektubuI..... Yalnızlığına gömülmüş sevdaları, Nice hüzünleri saklamış, Uzun saçlarına adaklar dolamış, Ve bir gün ortaya çıkar diye Senelerce beklemiş, Bilinmeyen bir kadının mektubunu Taşır bütün şehirler.. Şimdi hangi kaldırımın parke taşlarına bassam Anılar çarpar gözlerime, Bulutlanan sisler dolaşır, Bütün uzuvlarımda.. Ve sonra dökülür bütün yağmurlar Islanır bütün umutlarım, Başım yine de dik Bata çıka giderim.. II.... Bir kadın tanıdım Gözlerine hayatın renklerini boyamış, Siyah,gri,beyaz derken Denizin mavisi Yani ölümün rengi kuşanmış, Bir de elinde mavi bir tespih İmamesi kıbleyi göstermeyen Mavi bir tespih. Yine de dik yürümüş, Bütün dağları aşmış, Bütün korkuları mezara gömmüş Tespihi de kırıp siyaha... O günden sonra her şehirde Kana bulanmış kaldırımlar Her gün onlarca ceset ve onlarca ölüm.. Bir kadın tanıdım Umutlarını hep cesetlerde arayan Her ölümün ardından biraz daha umutlanan Bir kadının mektubunu okudum. 9 Kasım 2018 İzmir |
Sunulan dizelerle, Gönüllerde doyumsuz bir şiir meydana gelmiş...
İlk emir OKU ile başlar…
......................................... Saygı ve selamlar..