BİR YERE AİT DEĞİLİMŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Okunması gereken tek kitap insandır ...
Okuya bilene aşk olsun.. Bir yere ait değilim Hiç kimse sahibim değil inancımdan öte... Sadece harfim Ömür kitabının orta yerinde... Bağımı koparmışım ademden... Bir sözüm yok Havva ya... Adı üstünde iki günahkar beşer. Serabına aldanmam renkli kürenin Hayıflanmam erken gelen ölüme Nicedir açık gözümün perdesi Görüyorum, Okuyorum örtülü yalanları... Nasıl da çirkin Kumaşa sarılı sahte bedenler Yüzlerce yılan var içinde sokmaya hazır... Akrep yuvası dillerin zehri , Bir yanlış hamlene amade.. Yadırgamıyorum gönlü kokuşmuş Avına pusu kurmuş Çürük mideli aşk bezirganlarını. İki bezenmiş cümleye Hayatlara ipotek koyan tefecilerin İzanına terennüm eden zavallılar gördükçe Bulantısı sarsıyor tüm bedenimi... Ne tuhaf değil mi ..!! İnsanın kimliğini yutması... Emanet elbise giydirip ruhuna Eğreti, Maskara bir palyaço gibi Ortada salınması.. Gülüyor, Bazende acıyorum Rolünü unutan figüranlara... Birde ahkam kesmiyorlar mı Namusun namlusundan... Bihaber ama kendinden emin Gizli sırlarının sırtlan görünümlü kamburundan.... Herkes dersini veriyor adamlığın Hüsnüniyeti ulufe gibi dağıtıyor bol keseden Maddenin efendisi el koyuyor aklınca biçarelere Ayyuka çıkıyor zaptını aldığı gönlün feryadı... Meselini unutmuş Nesebi inkardan mütevellit Acuze kibrin adı insanlık... Islahı mümkün değil Çivisi kopuk dünyanın Bende bu çarkta yoğruluyorum seyrüseferle Günahsız hiç değilim Tövbekar da sayılmam Ama Tanrının istediği gibi biriyim... Ne maskem var kabul görmek için taktığım Nede sihirli aynam var gerçek yüzümü sakladığım. Dilek USTA |