Isabella Kurşunlara Diziliyor
Ayrıca düşünmeliyiz seninle
Uzayan begonyaları ve yolları Umutsuzdum, mutsuzluk da eklenebilir Bambaşka bir gece yarısı sevdamdı Uzaklardan geç geldin, ben hiç ölemedim Karanlık geceler düpedüz seni bana anımsatıyor Omuzlarını tanımlamak adına dolunaylar çiziyorum defterime Çünkü kıştan kalma hüzünlerimle Bir çuval dolusu istiridye ve gökyüzü Yaşamayı geçip ölümü seçtiğim döngü Dolunaylar çiziyorum defterime Tanrı bekasında ben, kimsesiz kuşlarım Unutuyorum geceleri seni ne kadar özlediğimi Beş geceyi ve ölümü Binlerce Fahrenheitler konuşmak adına Yakıyorum göz kapaklarımı Ölebilirim Isabella Bunu unutma Fransa henüz bu hüzne hazır değil Keşkelerden legolarım, protez umutlarım Hepsi bir bir yazılıyor dolunaylı geceye Ölüm geçiyor çiçekli kavşaktan ve ben Ağlıyorum. Böylece beni bir kere daha sabunlasınlar Halk dilinde yalnızlığım illegalleşiyor sadece Ah! Unutma güneşli gülüşünü Sahil kenarındaydık Yahut Caddebostan falan Donmuş kimsesizliğimle yaşayacaksam -Isabella yaşamayı seç- Sokaklar boyu giyotinleşmiş veya giyotine yüz tutmuş, Sayısız ölümü seçiyorum Dolunaylar çizeceğim ölümlerime giderken Unutmamak adına gülüşlerini. |