Yarım yüreklekim tümlemiş şiiri baştan sona insan tanımaz sesler yükselirken ufukta aldırmadan karanlığına yüzlerin bir karanfil eklemiş tarihine doğru çizgide yürütmüş zamanı belki bir kaç şarkılık soluk almaktır zaman derin iç çekişi çocukluğun dalyelerin yıkılışı, dizilişi oyunun bozulması sil baştan yapılması yarım kürekle, yarım denizde kürek çekmektir hayat üstelik dostsuz, sevgilisiz bir dünyada içinden konuşmak geri döndürmek yanlış yöne kulaç atanları sevgiye yükselen salıncağa tutup sallamak, uzun ipinden baharda piknik yapmaktır şiir bazen yakalanarak sağanak yağmura bazen esintilerde dalgalanmak güneş açmasını beklemek yürümek, ebem kuşağı altına bir ateş yakmak çalı çırpıdan gölgesi bol ceviz ağacı altında çay demlemek is içinde kuş ötüşleri arasına karışan ilerideki çaydan duyulan kurbağa seslerini dinlemek sana rahat vermezken sıkıntılar sırtını ağaca vermek kim tüm yaşamış hayatı insan halkasında düğüm olmadan çözülerek ileriye ağaç olmuş ormanda kuşlar ötmüş dalında çocuklar sallanmış salıncakta altında dinlenmiş insan bir insan tamamlar diğerini bir çeşit açmaz çiçekler ayrı güzellikte yaratılanlar biri diğeri için yaşar en son davranıştır ölüm çilek kollarını nasıl uzatır toprağa bakın 31. 03. 2015 / Nazik Gülünay |
TEBRİKLER