ölüme merhabaher günahkar kendini aklayabilseydi zemzem suyunda s ö y l e y i n hiç cennetten kovulurmuydu adem ile havva şimdi dudaklarımdan dökülen bu cenaze senfonileri acıtır içimi aşka susayan bedenim düşerken zebanilerin tapınağına y a n a r ı m ve ben kustukca içimde ki hasretlerini suya su çırpınır intihar eder göz pınarlarımdan ve sen bir yıldız olup kayarsın mabedime usulca işte o vakit ben sana yeniden doğarım y a v a ş c a ve şimdi adımlarım cennet ile cehennem vaveylasında ki varla yok arası yaşıyorum aşkınla ki...sevdam ölü şehirler kadar suskun şimdi ve ben her nefes alışımda bende ki hasretin çığlık çığlığa şimdi söyleyin bana hangi maşuk yanmaz ki aşk için nara aşkın sonu varsa da azaba aşka da merhaba ölüme de merhaba Hasan İpek onbir mart ikibin onbeş |