sevdin mi hepsini seveceksineğer bu memleket benim diyorsan edirnenin selinden tutunda hakkarinin diyarbakırın taşına kadar seveceksin ve en çok da çocukları seveceksin azizim çünkü onlar bizim yüreğimiz çünkü çocuklar bizim geleceğimizdir sokaklar çocuk sesleri ile doluydu cıvıl cıvıldı her köşe başı eskiden misket sesleri ile çocuklaşırdık çocuklarla bir olup top peşine koşardık ve hatta taş sektirirdik dijlede seyhanın kıyısında beş taş oynardık ve mutluyduk silahlar kusmazdı çocukların yüzlerine kan nedir bilmezdi onlar düşerken dizleri uf olurdu sadece sevgiye çıkardı bütün yolları sevgiden geçerdi ürkek bakışları ve analar ağlamazdı bir köşede sessizce ve şimdi çocukların hüznü karıştı gözlerimize diçle gibi seyhan gibi akarken göz yaşlarımız kızıl ırmak gibi kanıyor yüreklerimiz hiçi hiçine bu yüzdendir suskunluğum benim bu yüzdendir silaha savaşa olanca nefretim işte gülüşümün param parcalığı ve sesinin sessizliği hep bundandır benim sevdin mi bütün çocukları seveceksin ankaralısını urfalısını mardin midyatlısını ve hatta istanbullusunu ve hatta çankırılısınıda seveceksin esmer sarışın demeden zengin fakir görmeden seveceksin çocuklar değerlerimizdir bizim çocuklar geleceğimiz bizim toprak gibi su gibi bu memleket benim diyorsan erzincanı sivası malatyayıda seveçeksin boz kır demeden gidip yeşertecek yeşili öldürmeden seveceksin cünkü bu memleket bizim çünkü bütün çocuklar memleketimizin geleceğidir Hasan İpek onbeşşubatikibinonbeş |