gitmebir silahın tiz sesiyle uyanıyorum yokluğuna gün pencereme uğramadan çok önce içimde hasretin devleşirken ben küçülüyorum ve ben küçüldükçe sevdan büyüyor sol yerimde gitme ......... belki de içindeki yıkımların tek mimarı ben idim gözlerin düşerken kederin ellerine sessizce kim bilir kurşun yemiş sokaklardan çekmeliydim ayaklarımı o çocuk sevinçlerine hüzün düşmeden çok önce affet ......... bil ki tövbe tutmaz yeminlerim yok artık benim seni nefesimde yaşatmaya söz verdim bir kere ki bütün ithamlarına sağır ve de dilsizim artık yeter ki sen ellerini çekip ellerimden gitme şimdi bir silahın içinde hasretin dönüyor biliyor musun ben cümle günahlarımı yırtık ceplerimde biriktirdikçe yokluğun içimde derin depremler yaratıyor gel de gör aldanma dik duruşuma hasretindir beni küle çeviren şimdi o yüzüne kim baksa suçludur benim için dudağımın tadına doyulmaz abu hayatımdın sen geçmişimden kalma cümle günahımdan arındım artık yüreğimde sevdam ol yak beni yeniden ve gitme anladım ki birini sevmek hiç kolay değilmiş ve .. ölümün tek adresi yokluğunmuş meğer gitme Hasan İpek onşubatikibinonbeş |