O çiçek sapı
**
zamanlardan bir zamandı avluda serin beklemeydi mevsim bacaklarımı karnıma çekip, bir bir ısıtmak vardı gitmeleri İçimden çok deniz temizledim, ellerim hep mavi küçük kızlara dokunmuyordu büyük eller, ölümün yüzü kına kokar mı iğde ve ahlat ağacı rüzgarlarca vurur, bulmaya kaybolur kendini çocukluğun içimden çok ölüm temizledim Senin de yarana hep karanfil bastılar, dinmedin fikrimin ince gülü her gece sırtüstü düşer uykulara yaşamak yorgunluğum zaman inceden aynalara dokunur kanımızda kırmızı bir uyuşukluk bir oğlana çığlık olur, yer olur, yurt olur, ana olur esmer bir mermere gömülür yüzü kasığında dinmez ağrısı yağmurların içi boşaltılmış kuşum, aşkla doldurulmuş kanatlı bir mendilmiş ağlamak başını nere yaslasan aynı soğuk kaç deniz kenarından döndü intiharlarım yaşamak; daha kanlı savaş hatırlayarak bulurum unutmanın yolunu *bir çiçek duruyordu orada işte bir yanlışı düzeltircesine açmış tüm ormanlar bir adım boyuydu ellerimizin arası o çiçek sapı * Cemal Süreyya |
Kutluyorum üstat
Yüreğine sağlık
____________________________________Saygılar selamlar