Ellerin Ceviz Karası
Kalbin duvarlarına çarpıyor gökyüzünün
Ellerini kimlere okuttun böyle Sözlerini kimlere yazdırdın, Çocukluğunu kim çaldı gözlerinden Söyle kaç zamandır yalnızdın. -Kuş tüyü yastıklarda kaç aldatma yaşadın Kaç kez adına sövüldü küfürbaz dillerde Ellerinde çocukluğundan kalma ceviz karası Şarkıların anası ağlıyor birini terkettikçe Tuzla ovuyorum yalnızlığının yarasını Uslanmıyorsun asla aşka düştükçe... Öyle sevilmez böyle sevilir der gibi Batıyor hatıralar yüreğine yüreğine Yerleşik bir acı var hiç eskimeyen Bir masal gibi bakarken çocuğun teki gözlerine Ellerin ceviz karası -çocukluğundan kalma Saçların kına kokusu Hiç büyümemiş yüzün,-yüzün alabildiğine kırmızı elma Ne zaman bir ağaç baksa gözlerine Korkarsın hatırlanmaktan Ellerin ceplerinde… |
Şarkıların anası ağlıyor birini terkettikçe
Tuzla ovuyorum yalnızlığının yarasını
Uslanmıyorsun asla aşka düştükçe...
çok güzel bir söyleme..ellerimden günlerce çıkmazdı..elelerinden günlerce çıkmayana derdimi söyleyememiştim bile
selam saygıyla