Göğün Gözlerinene ki zaman orada bir yerde uyuklamışız habersiz söbeyle uyanmış,kalkıp öpmüşüz bütün kıyılarını herkesin ev evin yol yolun. bir uçurtma alıp vurmuş kanatlarımızı göğe de ki dünya sen bir tek o hızlı dilimde mi güzeldin ? harfsiz, ve yarasız düşse bile bir bütün kalırken inancımız.. II sevdiği düşün göğüne saklanan olduk sınırımız hep ihmalden muaf siyah bir taşa döndü hayat yutkunmaya gelmiyor ne de hüzünçlü bir çağrıyla renk açıp erimeye gelip oturduk dünyanın ikindisine işte bu boynu uzayan tozlu kitap kadar tuhaf.. yoktu yanımızda çocukluğumuz en çok da hiçbir şeysiz üşüdük.. / söyleyin ey güneşin süvarileri ey göğün çocuk gözleri akşam kadar tenha oldu buraları damla damla kayboluyoruz bır ıssızlıkta yorgunuyuz yürümediğimiz adımların o alnımızı öpen sabahlardan haber edin düşsün gecelerin boynunda toplanmış hüzün yağmurları.. çoktu s/aklımızda tuttuğumuz anılar hepsini tane tane, gökse gök, boncuk boncuk içimize düşürdük.. / yüksel batu |
Bence yılın şiiri değerindeki bir eserdi başarılarının devamını dilerim saygılarımla..