Lorin
lorin..
sana göğsümde bir nal iziyle yazıyorum bu şiiri çukuru su dolan kalbimin her haresinde gezinen adınla başlıyorum yine buna bin yıllık bir sûkutu kırdım ateşte kaynayan gözlerimle çünkü; sana cezvesi sade bir acıyı sunamam. dedim af dilenmeli yıldız gülmüyorsa bir şiirden aya, kara,koyu bezlerin yırtığını dikmek yaramayacak noksan hayatın. bir adres sorulduğunda gösterdiğim ellerimi gönderiyorum bak,bu eller ki herkesin hüznüne bulaşmış. yedi defa öldüğü, yedi bin defa susup ağladığı ama sıra konuşmaya gelince kendini saklayan ellerimi. lorin gözlerinde gülen yurtsuzlara anlat avuçlarını ev edinmiş kuşları öp yolları güldür,beni ağlatan yolları bu şiiri de al,bir azık gibi dağıt gök-yüzüne beni hatırla parıltısında gülüşünün - kalbimi sıkıştırdım iki cümle arasına dünyanın duvarlarına sürtünüp,bir rüyaya soyunan yalın kalbimi. -adınla başladığım bu şiiri,ellerimi kalbimi topla ve göm bizi ellerinin yazına.. / yüksel batu |
"sana göğsümde bir nal iziyle yazıyorum
bu şiiri"
...
şiir, girişten itibaren etkisine alıp esiyor esiyor dinginliğin cesur yanına..
lorin'e selam olsun kardeşim, etkin kalemine teşekkür ve sevgilerimle...