Yağmur Kasabası
akşam yazı
göğü anımsanacak kesin... bütün sıkıntılarda ayrım noktası... saç diplerinde ateşli ağrıda güyalı... ince tüllerin ardına heyecanı bitene bakışlarda sadece görüntü kurak kışlardan tüm evrene duyuşlarda harfsiz güyasız... ağaçlar çıplakken iyimser hasta sesine yüzyıldan hevesli onun kendinde kalan anlarını unutmuş unutulmuş gibi tek tek öpmekte usta... o o karanlıkta da ölür hikayesini almadan kendinde kalan son öpücükten kötü şiirler yazar hayatı atlamaya... ancak aşkı düşünecek kadar burjuva gazete kokulu haftasonlarına çok çok yaşarsa ilerde emeklilik sabahlarına yumurta ve çayla bütün kafası onda çamaşırları kokusuz hep hep sürecek bir yalnızlıktan saatsiz yağmur kasabası hastalığına... kağan işçen... |
Yüreğine sağlık
Kalemin daim olsun
___________________________Saygılar