Otelde
gölgeli yeşil bir yaprağın yanıp ışıması zaman
bir an kendini bulduğun çocukluk uykusu ayakların yorgun yürümekten şarkısızlığa kıran yemiş bakışsızlığın bile karman çorman aydınlık bir pencere karanlıkta düşünmek seni seni düşünmek romanda kahramanın ölümü içimde sendeleyen düşlerin kekre tadı belki nevrasteni beynimde yanan sen kimbilir hangi otelde Kağan İşçen |