şikayetim yok...senin için yedi renk ağlarımŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Özleyeceksin!
Kızıyordu, Kıskanıyordu, Küsüyordu, Çok soru soruyordu; Ama beni seviyordu diyeceksin! Nazım Hikmet sen susunca içimin bütün çocukları .. biliyorum, öyle çok sustun ki; işte ben sessizliğinin ağlamaklı yanıyım ve sabrın divite batmış mührü, dudağındaki yakamoz kıpırtısı ağzın lacivert deniz kağıt gemiler yüzdürdüğüm, güverteleri sevda yüklü sen limandaki kalabalığın içinde ...ayna tutan çocuksun yüzüme, haylaz ve küskün sormasın şimdi kimse aşk nedir diye -işte kalpte gün/eş tutulması- sustukça üzerine gelen yalnızlığım ben gözleri bağlı taşımasa da ellerimi kırlangıçlar saçlarına her gece göğsüne iliştirdiğim karanfil kokunda saklı seni kaybetmeyişim suskunluğun uçurum sesi, ve sensizliğe son hamle ötesi toprak derinliği avuçlarımdaki bu ter isteği bir serçenin ölüme varmak için kanat çırpması oysa ben yaşamı gök/yüzünde, yağmurların şarkılarında tanıdım alnımdaki kurak vurulmuşluk, ...kapıları sana açılan nehirlerin gözyaşı dövmesi -şikayetim yok, zira ben yedi renk ağlarım- kirpik uçlarımdaki aşk işte öylesine yangınına müebbet ve öylesine susadım ki; haykırışına adımı ne yana dönsem cehennem dolusu sesin, bir de inadına maviyle öpüşen yakamoz... de_soulmate |
saygılarımla
bahattin delice tarafından 1/19/2014 12:40:53 PM zamanında düzenlenmiştir.