(sen hangi uzanamadığım ebabildin Lucien)







biliyorum
yüzümü sana getirmeyen her aynada -yüzünü kırdığını-
bu yüzden
ne yazmışsam
ne yazıyorsam
ve ne yazacaksam yalnızca sana...



...




bambaşka bir şeydin sen Lucien
ben küçükken meleklerin sadece çok güzel kızlar olduğunu düşünürdüm
uzun saçlı, ceylan gözlü, hokka burunlu
ve gökyüzü şatolarında yaşadıklarını sanırdım
çirkin bir adamın bir melek olabileceğini seni tanıyınca anladım
- üstelik hep yanı/başımda-

hatırlar mısın?
sene bin dokuz yüz bilmem kaç
buluşmuştuk seninle ve ben tutturmuştum ıspanak yiyeceğim diye
İstanbul’u yerle bir etmiştin ve içine dert



bir sonraki cumartesi
o yeşillikler içindeki et lokantasında ıspanak yemeği bulmamızın asla tesadüf olamayacağını
o küçük garson çocuğun"abla dün akşam küçük bir tencereyle abi getirdi yemeği size - ıspanak var mı? diye sorunca elbette var diyin kızma ama bu abi sana ıspanak gibi aşık" diye fısıldadığı an - bir meleğe aşık olduğuma iyice inandığımı-



gülerdik bazen hem de hiç konuşmadan
rüyamda bile göremeyeceğim yemyeşil bir okyanus akardı ağzından
sonra balıklar
inciler
deniz atları

balıkçı evleri görürdüm yoksul ama yoksulluğu sadece sıvasında
ağlarında aşk -sevda
...düşlerine kadar tok uyuyan çocuklar
ve çatısında mutlu kuşlar


kuşlar Lucien...


kuşları da meleklere benzetiyorum
sanki yeryüzüne sevdiklerinin yanına inmiş
ve bir daha bulutların üzerindeki evlerini bulamamış küçük çocuklar gibiler
tıpkı benim yeniden gözlerini bulamamam gibi
-evet gözlerin benim evimdi-


sonra sormuştun
" nedir bu ıspanak düşkünlüğün cadı?"
ve ben anlatmıştım bir solukta annemle babamın ıspanakla geçirdiğini eski bir ramazanı


ne çok kavga ederdik bir de
ben muzipliğime sen alınganlığına sığınırdın
ve sonra güya karşılaşırdık marinada
ben yürüyüş yapıyor sense arkadaşlara bakıyor olurdun
(sonra) bir sarılırdık öylece ölesim gelirdi-



saçlarında o tatlı rüzgâr
tutulurdu yanaklarım elmacık kemiklerinde
gömsünler derdim
gömsünler yüzümü çenendeki gamzene



her kızdığında bana o sosyete falcısına giderdin
o hep ayrılık çıkartır
..sende onu döverdin
oysa sana kaç kez söylemiştim "küresiz kahin mi olur"
ama haklı çıktı nedense





rüya
hayır! masal gibi yaşadım aşkı
hangi sitem bana ah ettirebilir
sen son notası karıncalanmamış şarkı
okşandıkça sayfaları -saçları uçuşan roman-
biz ayrıldık dersem
melekler gücenir
hem ayrılıktır bazen -bir aşkın yol arkadaşı...




soulmate