seninle en çok
-sen uyurken konuşuyoruz-

...



aşk aramızda yarım kalmış cümle
kim sevda dese
saçlarını bir yıldızla tararken
ağlarda ölümsüzce uykuya dalan o kadın

ve kısa ipleri oltaların
yakalamak için suda kurbağalama yüzen hava kabarcıklarını
kimse rast gele demesin!
....hiçbir aşk rastgele gelmez




anladım ki sürgün bir kalp hücresi pencere barındırmayan kodes
bir de bu olmaz olası mecburiyet ağrısı büyümek
sığamıyorum kendi yüreğime
gel..sarmaşıklanan düş(ünce)lerimi kes
belki bir anlamı olur
duvarlarından kan sızdıran harflerin




konuşsam
dilimi içeri atacaksın Arjin
bir sus kaşesi vurarak
kelimelerimin özgürlüğünü astın yırtık sloganlar mezarlığına
seniseviyorumlarımı gömmekteyiz
...oysa ağzın
ateşi çırada közlenen bir balona kurulu
ve belki de o balon bir masalın sonsuzluğu




parmaklarımı bandım gökkuşağına
sonra duvarlara güvercin resimleri çizdim
belki kanatlanıp uçmak için
güneşin, göğsü en çok sana benzeyen balkonuna
nicedir ölüler kadar serin
ve nicedir kibirli sev(iş)mekteyiz


-bizi bir kalpte müşterek kılan
aynı yara, aynı sancı
bilirim Eleni de babamı böyle sevmişti
istesekte olamayız yabancı-


bir gülümsesen masum bir çocuk gibi
istavroz çıkaracak kaderimize dolanan şeytan
belki secde görecek alnı
Kudüs’te bir sabah ezanı vakti

aşk kutsaldır
aşk sarılıp uyumaktır
yastığa yorgana bulaşmadan


unutma...
ana-dilinde ağlayıp
haykıramadığın her aşka
mültecisindir Arjin

haydi yık şimdi güvercinleri hapseden (taş) duvarları...



soulmate